Het is nooit genoeg.
Het is nooit genoeg hoe hard je werkt.
Het is nooit genoeg hoeveel aandacht je aan je kinderen geeft.
Het is nooit genoeg hoeveel aandacht je aan je partner geeft.
Eigenlijk is het nooit genoeg. Geef je aandacht aan het ene dat voel je je schuldig omdat het andere geen aandacht krijgt.
Je wilt altijd meer…
Meer tijd.
Meer geld.
Meer vrije tijd.
Meer rust.
Maar het is nooit goed genoeg.
Je werkt hard, je werkt veel, heel veel, misschien wel teveel.
Maar je houdt van je werk, je kan er ook niet zonder.
Het is je zuurstof.
Maar het is nooit genoeg. Mensen in je omgeving kijken tegen je op. Hoe goed je het doet. Zijn misschien ook nog wel eens een tikkeltje jaloers.
Want eigenlijk heb je alles wat je wilt.
Maar toch voelt het niet zo want het is nog steeds niet genoeg.
Je voelt een leegte van binnen, het succes dat er te zien is aan de buitenkant voel je van binnen niet.
Maar je blijft zoeken, zoeken naar de voldoening, zoeken naar het geluk, zoeken naar dat wat de leegte vult.
Je creaties en de dingen die je doet heb je vaak al snel uitgespeelt en worden al snel saai voor je. Het avontuur is dat wat je steeds zoekt, je houdt van uitdagingen en gaat niets uit de weg.
Maar echt rust waar je soms zo naar verlangt, verlamt je ook. Die rust vind je alleen als je op dat welverdiende bedje ligt op het strand tijdens die dure vakantie.
Dan kun je even alles loslaten, dan kun je even toegeven aan de rust. Kon dit maar vaker.